бай
Беларуская
правіць
бай I правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
бай
Назоўнік, мужчынскі род, адушаўлёны.
Корань: -бай-.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- гіст. у Сярэдняй Азіі: буйны землеўладальнік або ўласнік жывёлы ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 101. — 968 с.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??
Пераклад правіць
бай II правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
бай
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: -бай-.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- міфічная істота дзіцячага фальклору, якая расказвае байкі, казкі ◆ Ішоў Бай па сцяне. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 101. — 968 с.
- гаворка ◆ Вось бачыце, не слухалі майго баю.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??
Пераклад правіць
|
|
|