багіня

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ба-гі́-ня

Назоўнік, жаночы род, адушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. у антычнай міфалогіі і некаторых рэлігіях: бажаство жаночага полу ◆ Багіня Ісіда. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 100. — 968 с.
2. перан. пра жанчыну незвычайнай прыгажосці і грацыі ◆ Не жанчына, а багіня.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: богиня ж.