Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

а-чу-ня́ць

Дзеяслоў.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. паправіцца пасля хваробы; ажыць ◆ Хлопец ачуняў пасля цяжкай хваробы. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 97. — 968 с.
  2. апрытомнець ◆ Ачуняць ад страху.

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць