ачаг

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

а-ча́г

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: -ачаг-.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. прыстасаванне, дзе распальваюць і падтрымліваюць агонь ◆ Гарыць агонь у ачагу. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 97. — 968 с.
2. перан., кніжн. месца, адкуль што-н. распаўсюджваецца, цэнтр чаго-н. ◆ Ачаг асветы. Ачаг землетрасення. Ачаг хваробы.
3. перан. родны дом, сям’я ◆ Хатні ачаг.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: ачаговы

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: очаг м.