Беларуская
правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць

а́хнуць

Дзеяслоў.

Корань: --.

Вымаўленне правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці правіць

Значэнне правіць

  1. разм. аднакратна моцна выкрыкнуць «ах!», выказваючы якое-н. пачуццё: захапленне, здзіўленне, шкадаванне, страх, смутак і пад. ◆ Жанчына ахнула. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 96. — 968 с.
  2. моцна ўдарыць па чым-н.; выбухнуць, разарвацца, стрэліць, абрушыцца і г.д. ◆ Ахнуць палкай па галаве.

Сінонімы правіць

Антонімы правіць

Гіперонімы правіць

Гіпонімы правіць

Халонімы правіць

Роднасныя словы правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць

Этымалогія правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад правіць