ахвота

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ахво́та

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. жаданне, імкненне задаволіць якія-н. свае патрэбы, імкненні, схільнасці, захапленні ◆ Ахвота вучыцца. Дзе няма ахвоты, там няма работы. Мне спяваць ахвота. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 96. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• ахвота бярэ
• сагнаць ахвоту

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: охота ж.