адметны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

склон		адз. л.			мн. л.
		муж. р.	ср. р.	жан. р.
Н.		адметны	адметнае	адметная	адметныя
Р.		адметнага	адметнага	адметнай	адметных
Д.		адметнаму	адметнаму	адметнай	адметным
В.	адуш.	адметнага	адметнае	адметную	адметных
	неад.	адметны			адметныя
Т.		адметным	адметным	адметнай, адметнаю	адметнымі
М.		адметным	адметным	адметнай	адметных

ад-ме́т-ны Прыметнік, адноснае и якаснае; тып скланення па класіфікацыі А. Залізняка — 1a.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. не такі, як іншыя; своеасаблівы, інакшы ◆ Леапольд Гушка быў адметны ад тутэйшых людзей: штосьці было адмысловае ў яго вымаўленні (Чорны). Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 20. — 334 с.
2. характэрны, уласцівы каму-, чаму-н. у асобай ступені ◆ Адметныя рысы характару.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Этымалогія

Паходзіць ад ??