Піра-

Беларуская

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. частка складаных словаў са значэннем уздзеяння агню, гарачыні, высокай тэмпературы ◆ піратэхніка, піратэрапія, пірахлоры

Піра- з’яўляецца складовай часткаю шэрагу трывіяльных назваў арганічных і неарганічных рэчываў, а таксама мінералаў, працэс атрымання якіх спалучаны з уздзеяннем агню. Напрыклад, кіслоты H4P2O7, H2S2O7 ў старой літаратуры называюцца пірафосфарнай і пірасернай, а іх солі – адпаведна пірафасфатамі і пірасульфатамі, бо гістарычна апошнія былі атрыманыя пракальваннем кіслых соляў фосфарнай і сернай кіслотаў. Піравінаградная кіслата была атрыманая сухой перагонкаю вінаграднай кіслаты і г.д.

Этымалогія

Паходзіць ад грэч. πΰρ, pýr "агонь".