гарачыня
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
га-ра-чы-ня́
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- гарачае, моцна нагрэтае паветра ◆ У хаце была гарачыня. Ну і гарачыня сёлета ў ліпені! Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 182. — 968 с.
- цеплыня арганізма, выкліканая прылівам крыві ў час моцнага душэўнага ўзбуджэння ◆ Усё цела налілося гарачынёй.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??