рыса
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
ры́-са
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- вузкая палоска ◆ Правесці рысу. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 257. — 334 с.
- перан. уласцівасць, асаблівасць каго-, чаго-н. ◆ Рысы характару.
- мн. абрысы, формы твару
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??