рыдлёўка
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
рыд-лёў-ка
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: -рыдл-; канчатак: -а.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- ручны інструмент для працы (капанне, расчыстка, перанос) з грунтам, які ўяўляе сабой шырокі плоскі клінок, насаджаны на дзяржальню (тронак) ◆ Дзед з унукам з раніцы рыдлёўкамі капалі яму.
Сінонімы правіць
- рыдаль
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??
Пераклад правіць