жавачка
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
жава́чка
Назоўнік, жаночы род, адушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- жанчына са сварлівым характарам ◆ Дзіва што ад яе прымакі ўсе паўцякалі – яна такая жавачка, што ніхто з ею ні ўжыве. Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слуцкага р-на і г. Слуцка. У 2 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — С. 543. — 576 с.: іл.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??