гальштук
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
га́ль-штук
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: -гальштук-.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- стужка, палоска тканіны, якая завязваецца вузлом ці бантам пад каўняром сарочкі, блузы ◆ Завязаць гальштук. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 180. — 968 с.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??