высокі
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
высо́кі
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- вялікі па працягласці знізу ўверх або далёка размешчаны ў напрамку знізу ўверх; проціл. нізкі ◆ Высокі рост. Высокі дом. Высокія горы. Жыць высока. Высокі лоб. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 168. — 968 с.
- значна большы за сярэднюю норму, за сярэдні ўзровень ◆ Высокі ціск крыві. Высокі ўраджай. Высокія тэмпы развіцця. Высокі працэнт. Высокая вада.
- кніжн. выдатны па сваім значэнні, вельмі важны, пачэсны ◆ Высокая адказнасць. Высокі гонар. Высокая ўзнагарода. Высокі госць.
- кніжн. поўны глыбокага значэння, незвычайны па сваім змесце ◆ Высокая ідэйнасць. Высокі стыль.
- вельмі добры ◆ Высокае майстэрства. Кніга высокай вартасці. Быць высокай думкі пра каго-н.
- тонкі, гучны, які ўтвараецца ваганнямі вялікай частаты (пра гукі) ◆ Высокі голас. Высокая нота.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??