адмоўны
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
адмо́ўны
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- які змяшчае ў сабе адмаўленне ◆ Адмоўны адказ. Адмоўны займеннік. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 51. — 968 с.
- дрэнны, варты асуджэння ◆ Адмоўны персанаж у п’есе.
- у матэматыцы: які ўяўляе сабой велічыню, узятую са знакам мінус, меншую за нуль ◆ Адмоўны лік.
- спец. суадносны з такім відам электрычнасці, матэрыяльныя часціцы якога з’яўляюцца электронамі ◆ Адмоўны электрычны зарад.
- які паказвае на адсутнасць чаго-н., процілеглы чаканаму ◆ Адмоўны вынік.
- неадабральны, асуджальны ◆ Адмоўны водгук. Адмоўная рэцэнзія.
- тое, што характарызуецца адмоўнымі якасцямі; процілеглае дадатнаму ◆ Бачыць ва ўсім толькі адмоўнае.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??